σωροπυριτικός

-ή, -ό, Ν

(το ουδ. στον πληθ. ως ουσ.) τα σωροπυριτικά

(ορυκτ.) ομάδα ανόργανων χημικών ενώσεων η δομή τών οποίων χαρακτηρίζεται από δύο πυριτικά τετράεδρα που συνδέονται μεταξύ τους, αλλ. πυροπυριτικά.

[ΕΤΥΜΟΛ. Νόθο αντιδάνειο συνθ., πρβλ. αγγλ. sorosilicate < soro- (< σωρός) + silicate «πυριτικός»].